Vandaag was een best heftige dag voor mij. Vandaag was het namelijk de verjaardag van mijn oma die 2,5 jaar geleden overleden is. Het wil dat ik elke dag door wat dan ook wel aan haar herinnert word..... Maar toch die twee dagen in het jaar, haar sterfdag en haar jaardag brengen toch onrust met zich mee.......
Zoals jullie weten ben ik 2 jaar geleden ook burn-out geraakt en heb ik een angststoornis ontwikkeld. Dit gebeurde vrij snel nadat m'n oma overleden was. En daarna ben ik niet stabiel genoeg geweest om haar graf te bezoeken aangezien ik van mijzelf weet dat de begrafenis dan weer op mijn netvlies komt te staan. Alhoewel.....
Vandaag of eigenlijk vanmorgen kwam opeens het besef dat ik er nu klaar voor was om het graf te bezoeken. Ook om de onrust die ik in mij had een plekje te kunnen geven. Ik besloot mij erop voor te bereiden door kaarsjes te kopen die ik daar zou branden en wetende dat oma het fijn zou vinden als ik bij haar langs kom....
Ondanks alles was ik toch wel een piep klein beetje gespannen. Noem het gezonde spanning want eenmaal op de plek van bestemming voelde ik vertrouwde rust over mij heenkomen. Oma heeft mij waarschijnlijk die rust gestuurd van boven. En het was goed.
Dus hierbij:
Lieve Oma (en opa die ik nooit heb gekend) u heeft een fijn plekje gevonden om te rusten. Ik ben blij dat ik weer even bij u op bezoek ben geweest en u heb kunnen voelen. #vooraltijdinmijnhart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat een reactie achter